Ντάλε Μαζένιε, Γιακομπέλο και Πιερ Πάολο

(Jacobello e Pier Paolo Dalle Masegne, 14ος αι.). Ιταλοί γλύπτες. Οι μεγαλύτεροι γλύπτες της Βενετίας του 14ου αι. Πληροφορίες γι’ αυτούς υπάρχουν από το 1383 έως το 1409. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη οι δύο αδελφοί υπέγραφαν από κοινού τα έργα που ο καθένας είχε εκτελέσει χωριστά, γι’ αυτό και η σύγχρονη κριτική αναγκάστηκε να διακρίνει τα γλυπτά του ενός από του άλλου. Στον Πιερ Πάολο αποδίδεται το ταφικό μνημείο του Τζιοβάνι ντα Λενιάνο, καθηγητή του Δικαίου στη Μπολόνια (1386) - από το οποίο απομένει ένα ανάγλυφο στο δημοτικό μουσείο της Μπολόνια με θέμα μια ομάδα φοιτητών που παρακολουθεί το μάθημα - και η μαρμάρινη Αγία Τράπεζα του Αγίου Φραγκίσκου στη Μπολόνια (1389-92). Έργα του Γιακομπέλο Ν.Μ. θεωρούνται τα αγάλματα του εικονοστασίου του Αγίου Μάρκου της Βενετίας (1394), το αγαλματίδιο ενός γονατιστού Δόγη (Βενετία, Μουσείο Κορρέρ) και άλλα γλυπτά στη Μάντοβα και στη Βενετία, εκτελεσμένα μετά τον θάνατο του αδελφού του (1404). Οι δύο καλλιτέχνες συνεχίζουν τα μορφολογικά διδάγματα του Τοσκανού Νίνο Πιζάνο, που είχε εκτελέσει στη Βενετία, το 1367, το μνημείο Κορνάρο στο Σαν Τζανίπολο. Ο Πιερ Πάολο Ν.Μ. δίνει έναν λυρικό τόνο στη διακοσμητική λεπτότητα του τοσκανικού προτύπου, χρησιμοποιώντας ακόμα και τις πιο εύθραυστες και επιτηδευμένες μορφές του γαλλικού γοτθικού ρυθμού, που είχαν γίνει γνωστές στη Βενετία από τους συνεργάτες του Αντριόλο Ντε Σάντις. Ο βωμός του Αγίου Φραγκίσκου στη Μπολόνια έχει ήδη επηρεαστεί στη γραμμή από τον διανθισμένο γοτθικό ρυθμό. Ο Γιακομπέλο τονίζει περισσότερο τη δύναμη της δομής της τοσκανικής πλαστικής και δημιουργεί μορφές με συγκεντρωμένη δραματικότητα, που μπορούν να συγκριθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο μόνο με τα ισχυρά βουργουνδικά γλυπτά του Κλάους Σλούτερ. Με το έργο των Ν.Μ. η περιοχή του Βένετο διέκοψε την πατροπαράδοτη απομόνωσή της και δέχτηκε τα πιο προηγμένα ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής της. «Η Παρθένα», εξαίρετο δείγμα ευρωπαϊκής γλυπτικής του 14ου αι. Το άγαλμα αυτό, έργο του Γιακομπέλο Ντάλε Μαζενιέ, βρίσκεται στο εικονοστάσιο του Αγίου Μάρκου της Βενετίας.